Skip to main content

ADHD wordt vaak gezien als een diagnosedie vooral jongens betreft, met name door de hyperactiviteit. Bij vrouwen wordt vaak gedacht dat ADHD zich met name presenteert als dromerigheid of aandachtsproblemen. Een nieuwe (Nederlandse) studie werpt echter een ander licht op deze geachte en laat zien dat hyperactiviteit ook veel voorkomt bij vrouwen met ADHD. Dit benadrukt de noodzaak dat er beter opgelet moet worden bij vrouwen om de juiste diagnose te stellen

 

Onderzoek
In het onderzoek werden 13.179 volwassenen met ADHD en 1.910 volwassenen zonder ADHD onderzocht. De onderzoekers maten hoe ‘actief’ de deelnemers waren door middel van een speciale test. Hierbij keken ze naar zowel “uitgelokte” activiteit (activiteit die wordt geactiveerd door specifieke taken, waarbij de hersenen “aan” staan) als naar “basale” activiteit (natuurlijke rustactiviteit wanneer de hersenen in rust zijn of “uit” staan). Het onderzoek bestond uit bijna evenveel mannen als vrouwen, met als doel te achterhalen of er verschillen zijn tussen beide seksen wat betreft de diagnose ADHD en dan vooral vooral wat betreft hyperactiviteit.

Resultaten
De resultaten waren verrassend. Hoewel mannen over het algemeen hogere activiteit lieten zien wanneer de hersenen actief waren, hadden zowel mannen als vrouwen met ADHD aanzienlijk hogere niveaus van zowel rust- als uitgelokte activiteit vergeleken met mensen zonder ADHD. Mensen met ADHD vertoonden ongeveer twee keer zoveel ‘rust’ activiteit en drie keer zoveel ‘uitgelokte’ activiteit als mensen zonder ADHD.

Een belangrijke bevinding was dat vrouwen met ADHD vergelijkbare hyperactiviteitsniveaus hadden als mannen met ADHD. Dit staat haaks op de gedachte dat vrouwen met ADHD geen of minder hyperactiviteit vertonen. Het suggereert dat hyperactiviteit bij vrouwen mogelijk wordt gemist of verkeerd begrepen door maatschappelijke verwachtingen of gedragsverschillen.

Deze bevindingen hebben grote gevolgen. De auteurs wijzen erop dat de manier waarop we ADHD, en in het bijzonder hyperactiviteit bij vrouwen, momenteel begrijpen, mogelijk onjuist is. Door te erkennen dat vrouwen met ADHD ook aanzienlijke hyperactiviteit kunnen hebben, kunnen artsen ADHD nauwkeuriger diagnosticeren. Dit kan leiden tot vroegere behandeling en betere zorg voor vrouwen met ADHD, wat ook de kans op bijkomende problemen zoals angst of depressie kan verkleinen.

De studie benadrukt hoe belangrijk het is om genderverschillen mee te nemen in de diagnose en behandeling van ADHD.  Door in te zien dat hyperactiviteit geen “mannelijke” eigenschap is, kunnen we iedereen met ADHD beter ondersteunen en ervoor zorgen dat ze de juiste zorg krijgen. Terwijl het onderzoek naar ADHD zich ontwikkelt, is het cruciaal om oude overtuigingen te evalueren en een bredere/inclusieve benadering te volgen in het begrijpen en behandelen van ADHD.
Bron: ADHD Evidence. (2023). Understanding hyperactivity in women with ADHD: Absent or hidden? https://www.adhdevidence.org/blog/understanding-hyperactivity-in-women-with-adhd-absent-or-hidden