Beurt van de auto bij de garage. Check. Hond inenten bij de dierenarts. Check. Naar de kapper. Check. Nieuwe identiteitskaarten. Check. Spullen voor de vouwwagen. Check. Planten water geven. Check. Grasmaaien. Check. Was opvouwen. Check. Zonnebrand. Check. Laatste boodschappen. Check. Vakantie. Checkkkkk!
In voorgaande jaren kreeg ik hulp bij de voorbereidingen van de vakantie van zoon en dochter. Zij maakten uitgebreide lijstjes en ingewikkelde planningen. Alles wat mee moest stond genoteerd en de dagindelingen waren vooraf vast gelegd. Dat was gemakkelijk. Maar mijn behulpzame kinderen zijn veranderd in dwarse pubers. En pubers helpen niet, pubers chillen.
Het komt dus zo’n beetje allemaal op mij neer, want manlief moet nog werken. En dat valt niet mee in de hectische weken voor de zomervakantie. Zoon die zijn jaar op school af moet sluiten. Boeken inleveren en verdere laatste dingetjes. Schoolreis van dochter naar Amsterdam. Afscheid nemen op de basisschool met een feestje. Ouders regelen een limo. En een barbecue met prachtig weer. Veel emoties en tranen. We sluiten een periode af.
Ondertussen nadert de datum van vertrek. En mijn ADHD-brein maakt het er niet eenvoudiger op. Dus maak ik zelf maar lijstjes. De lijstjes liggen overal en de stress neemt toe. Want wat als ik dit vergeet of dat. We gaan voor het eerst met de vouwwagen weg en daar komt het nodige bij kijken.
Het begon al maanden geleden toen we de vouwwagen kochten. Alle kampeerspullen moesten nieuw worden aangeschaft. We kochten iedere maand wat. Een tafel en stoelen. Een koelkast en een gasfles. Borden en bestek. De voorpret was leuk, maar er kwam ook stress bij kijken. Want stel dat we iets over het hoofd zagen. Lastig, want ik moest al aan zoveel dingen tegelijk denken.
Eindelijk is het zover. We gaan op vakantie. We blijven dit jaar voor één keer in Nederland omdat aan alle campingspulletjes een duur prijskaartje hangt. En dat valt niet mee, want we houden van mooi weer. Het eerste wat ik op de camping bedenk is dat we een bezem zijn vergeten. En een mop. We moeten het grondzeil dus met stoffer en blik schoonmaken. Dat is niet handig. Hopelijk zijn we niet meer vergeten en blijft het hierbij. Want het idee alleen al …
De eerste dag hebben we stralend weer. We gaan naar het strand. De Noordzee is prachtig. En de strandtent heeft heerlijke hapjes en drankjes. Maar op dag twee gaat het mis. Regen. Niet een beetje regen, maar heel veel regen. En ook storm. We hangen wat rond in de tent, maar vervelen ons al snel. We houden angstvallig de weerberichten in de gaten, maar het ziet er niet goed uit. Het balen begint en we willen maar één ding en dat is naar huis.
Op dag drie breken we de vouwwagen maar weer af. Het is leuk geweest. We gaan niet kamperen in de regen. Alle stress valt van me af. De lijstjes kunnen de prullenbak in. En volgend jaar … volgend jaar gaan we gewoon weer naar een warm land!
