“In 2018 wordt de vergoeding voor de wettelijke bijdrage op ADHD medicatie verlaagd naar maximaal €200,- per persoon per kalenderjaar.” Voor mij ligt de brief van de zorgverzekering. Op Twitter was ik hier al voor gewaarschuwd, maar nu ik het zwart op wit zie staan, moet ik toch wel even slikken. We hebben het hier namelijk over een verlaging van 80 procent.
Het lijkt wel of ze het onderling hebben afgesproken. De vergoeding van langwerkende ADHD medicatie wordt door de verzekeraars (grotendeels) massaal uit het pakket gegooid. Het bedrag dat ze nog wel vergoeden, is bij gemiddeld gebruik binnen een paar maanden op. Een drama voor patiënten met ADHD. Veel mensen zullen de medicatie niet meer kunnen betalen. Zij zullen moeten stoppen of weer moeten overstappen op de kortwerkende pillen. Dit terwijl de therapietrouw bij de langwerkende medicatie vele malen beter is dan bij de kortwerkende medicijnen. Het is een ramp.
Even ter illustratie. Zoon gebruikt twee maal daags langwerkende medicatie, aangevuld met de kortwerkende variant. We zijn jaren op zoek geweest naar de juiste dosering. In het begin slikte hij de kortwerkende medicatie, maar die was binnen no time uitgewerkt. Ook met de langwerkende medicatie kon hij niet lang doen. Uiteindelijk kwamen we er achter dat hij een snelle stofwisseling heeft en dat hij daarom meer medicijnen moet gebruiken. Nu we dat weten, gaat het goed.
Toen zoon nog een klein jongetje was, en hij nog geen langwerkende medicatie slikte, had hij een medicijnhorloge om zijn pols. Zo konden we hem en de leerkrachten op school er aan herinneren dat hij zijn medicijnen op tijd moest nemen. Dat lijkt misschien handig, maar het was verre van ideaal. Door zijn snelle verbranding, moest hij zes tot acht maal daags een pilletje slikken. We leefden werkelijk de hele dag op de klok.
De langwerkende medicatie is voor zoon een zegen. Hij hoeft nu nog maar twee keer per dag aan zijn medicatie te denken en de tijden zitten nu goed in zijn systeem. Dit geldt ook voor dochter, het grootste warhoofd op deze planeet. Ook zij slikt twee maal daags medicijnen. Bij het ontbijt langwerkende medicatie en bij de lunch een pilletje dat kort werkt. Zo komt ze de dag goed door.
Zelf gebruik ik een middel dat 24 uur werkt. Dit gaat perfect en het is fijn om niet meer de hele dag met de pilletjes bezig te hoeven zijn. Gelukkig zijn wij in de positie dat we (nog) niet met de langwerkende medicatie hoeven te stoppen. Het is een flinke hap uit ons budget, maar we kunnen het ons (nu) nog permitteren. Helaas is dit voor heel veel mensen niet zo. Dit is een zorgelijke ontwikkeling.
De vraag is nu of we hier nog iets aan kunnen doen. De maatregelen die de verzekeraars nu nemen, zijn ronduit discriminerend. Alleen patiënten die het financieel iets ruimer hebben, kunnen nog langwerkende medicatie betalen. Dit is niet eerlijk. De kwaliteit van leven wordt er voor veel mensen met ADHD absoluut niet beter op. Het wordt tijd dat de zorgverzekeraars wakker worden!
