Skip to main content
Columns en blogs

PAPIERVERSNIPPERAAR

Door: 3 januari 2013juni 3rd, 2021Geen reacties

Heel even maak ik een dansje. De eigen bijdrage in de tweedelijns-GGZ is van de baan. Patiënten die na 1 januari 2013 zijn doorverwezen hoeven geen eigen bijdrage meer te betalen. En dit geldt ook voor volgend jaar.

 

Helaas duurt dit feestje maar even, want er volgt een slecht bericht. Het College voor Zorgverzekeringen (CVZ) wil gaan bezuinigen op de geestelijke gezondheidszorg (GGZ). Niet een klein beetje, niet een beetje, niet een boel, maar een heleboel. Het CVZ adviseert in een -uitgelekt- conceptadvies, aan Minister Schippers, om de vergoedingen binnen de GGZ te minimaliseren. Dit kan door alle psychische problemen met een duidelijke lichamelijke oorzaak niet langer te vergoeden. Denk hierbij aan dementie, faalangst of depressieve klachten na een scheiding, overlijden of seksueel misbruik. De huisarts mag patiënten met deze klachten doorverwijzen naar een psycholoog, maar de patiënt moet de rekening voortaan zelf betalen.

 

Psychische ziekten die vooral een psychische oorzaak hebben vallen, als het aan het CVZ ligt, wel onder de GGZ-zorg en kunnen worden vergoed vanuit de basisverzekering. Maar omdat er natuurlijk ook hier bezuinigd moet worden is de constructie bedacht om voor groepen stoornissen maximale vergoedingstermijnen in te stellen. Zo heeft iemand met autisme nog maar één jaar recht op vergoeding. Na dat jaar moet je dus van je autisme zijn genezen of bij de huisarts of een ander gemeentelijk ambtenaartje aankloppen voor je controles. Waanzin, want autisme heb je levenslang. Er zijn best stabiele periodes, maar elke verandering, elke onverwachte gebeurtenis, kan de boel weer doen oplaaien. En dat mag dus niet van het CVZ, want als je weer naar de psychiater moet, ligt er een factuurtje in je bus.

 

En of het allemaal niet erg genoeg is, dit is nog lang niet alles. Let op. Patiënten met motorische problemen (DCD), leerstoornissen of dyscalculie tellen, als het aan het CVZ ligt, ook niet langer mee en hoeven niet meer op passende zorg te rekenen. Dat wordt niet meer vergoed. Alleen als je lijdt aan ernstige enkelvoudige dyslexie heb je ‘geluk’ en hoor je er nog een beetje bij. Hiervoor is namelijk een apart potje gereserveerd waarmee de vergoeding word geregeld.

 

De stoornisgerichte weg die de CVZ inslaat is natuurlijk ongelofelijk visieloos, kortzichtig en dom. Bedacht door leken achter een bureautje zonder enig realiteitsbesef. Want het conceptrapport richt zich op het schrappen van stoornissen zonder ook maar enig oog te hebben voor de noden en behoeften van de mensen om wie het gaat. Hiermee druist het rapport compleet in tegen de wens van het beleid om de patiënt en diens vraag centraal te stellen. Verder zijn de adviezen die hoogleraren aan het CVZ gaven in de wind geslagen en hun afwijzende houding tegenover de plannen is volkomen genegeerd. Er wordt voorbijgegaan aan het feit dat psychische hulp de maatschappij veel opbrengt en dat kortzichtig bezuinigen de maatschappij op termijn alleen maar veel geld én leed zal gaan kosten.

 

De leden van de commissie moeten stuk voor stuk in een hoekje gaan zitten, zich diep, heel diep gaan schamen en een andere hobby gaan zoeken. Want waarom heeft een astma- of diabetespatiënt wel recht op levenslange zorg en een autist niet? Waar haalt het CVZ trouwens überhaupt het lef vandaan om op een dergelijke manier over de levenskwaliteit van mensen te oordelen?

 

Als de minister naar het discriminerende advies van deze amateur-commissie luistert zullen de gevolgen rampzalig zijn. Niet te overzien. Catastrofaal. Want als lichte zorg niet meer wordt vergoed, zullen de problemen zwaarder en zwaarder en zwaarder worden. En dus ook duurder en duurder en duurder. Want voor niks gaat de zon op. Door niet of niet tijdig te behandelen worden patiënten namelijk crimineel, belanden ze in een instelling en uiteindelijk in de goot.

 

Dus CVZ, gooi dit sociaal-leed-veroorzakende prutswerkje in de papierversnipperaar en loop eens een weekje mee in de praktijk. En doe dit de volgende keer alsjeblieft vóórdat jullie dergelijke proefballonnetjes oplaten. Het is namelijk vrij voorspelbaar hoe een weldenkend mens op deze onzalige plannen zal reageren. En dan heb ik nu eigenlijk nog maar één vraag: hebben jullie zo voldoende aandacht gehad?

Suzan Otten-Pablos

Suzan Otten-Pablos

Columnist ADHD Netwerk: in de periode van 2010 tot 2021 heeft Suzan Otten-Pablos elke 2 weken een column op de website van ADHDnetwerk.nl. gepubliceerd. Suzan is maatschappelijk werker, ADD/ADHD coach en ervaringsdeskundige. Zij is zelf een moeder met stuiterkwaliteiten en heeft twee kinderen met ADHD. In de maandelijkse columns zal zij haar persoonlijke ervaringen en meningen beschrijven. Zij is daarbij ingegaan op de actualiteit. De columns geven haar persoonlijke mening weer en deze valt niet onder verantwoordelijkheid van het ADHD Netwerk bestuur. In 2021 heeft zij besloten haar werkzaamheden voor ons af te ronden. Wij zijn Suzan zeer erkentelijk voor haar grote inzet in deze jaren en wensen haar succes met de voortzetting van haar werk elders.