Dochterlief slaapt al maanden slecht. Omdat ik denk dat het door de ADHD medicatie komt, geef ik haar ‘s middags een lagere dosering. Maar de slaapproblemen blijven. Vaak ligt ze wakker tot diep in de nacht. En dan overdrijf ik niet. Pas wanneer ik bepaalde angstige trekken bij haar zie begrijp ik dat ze slecht slaapt door angst.
Iedere avond voor het slapengaan volgt ze een vast ritueel. Alle knuffels hebben een vaste plek op het bed en de gordijnen moeten dicht. Potdicht. Er mag echt geen streepje licht meer te zien zijn. Er wordt gecontroleerd of er onder het bed (geen) monsters zitten. En om het af te maken moet er een groot pluchen IKEA hangslot op de deur om ongewenst bezoek te voorkomen.
Het wordt allemaal pas echt zorgelijk als dochter ook overdag angstig wordt. Ze durft alleen nog boven op haar kamer te zitten als broer ook boven is. Ze zit er met gespitste oren. Zodra broer naar beneden gaat, gaat ze er achteraan. Broer wordt er gek van. Ook durft ze niet meer alleen in de woonkamer te blijven. Eigenlijk wordt ze in alle situaties angstig.
Het moment dat we besluiten dat er iets moet gebeuren en we met haar angstklachten naar de dokter gaan komt nadat onze tienjarige dochter in bed heeft geplast omdat ze niet alleen naar het toilet durft. Eigenlijk is het niet eens haar bed, maar een matje op onze slaapkamer. Want alleen slapen durft ze niet meer. Bij kleine kinderen helpt een monsterspray. Dit is een spray die de monsters laat verdwijnen. Ook helpt het om samen de monsters weg te jagen. Maar dochter is 10. Die maak ik niks meer wijs. We besluiten haar daarom medicatie tegen de angst te geven. Al snel slaapt ze beter. Helaas krijgt ze van de medicijnen vervelende bijwerkingen en moet ze ermee stoppen.
ADHD en angst komen vaak samen voor. Kinderen met ADHD hebben zelfs een drie keer zo grote kans op het ontwikkelen van een angststoornis in vergelijking met kinderen zonder ADHD. Zo’n 25-30% van de kinderen met ADHD heeft een comorbide angststoornis. En als je als kind last hebt van comorbide angst heb je een bijna zeven keer zo grote kans dat de ADHD niet overgaat als je volwassen bent. Het is daarom vreselijk belangrijk om de comorbide angst bij kinderen met ADHD te behandelen. Het verbetert het functioneren. Nu en op latere leeftijd.
Wij zijn nog steeds op zoek naar de juiste behandeling van de angstklachten van dochter. Misschien moet er gedacht worden aan cognitieve gedragstherapie. Cognitieve gedragstherapie behandelt haar gedachten en haar gedrag. Door je gedachten te veranderen en anders op dingen te reageren wijzigt je gevoel en dus je gedrag. Het is een actieve manier van behandelen. Je moet in de therapiesessies actief aan de slag met vragenlijsten en oefeningen. Daarnaast krijg je huiswerkopdrachten om zelf ook thuis aan je problemen te werken. Hopelijk vinden we snel de juiste insteek om dochter te helpen en verdwijnt haar angst voor de monsters onder het bed.
