‘Jeugdpsychiaters: schrijf minder vaak Ritalin voor’, kopte het NRC vorige week donderdag. Medicijnen tegen ADHD, zoals Ritalin en Concerta, zouden soms zonder grondig onderzoek worden voorgeschreven. Dat moet anders, stellen jeugd- en kinderpsychiaters in een statement dat hun beroepsvereniging NVvP overhandigde aan staatssecretaris Van Rijn.
Met de oproep voorzichtig om te gaan met medicatie kan natuurlijk niemand het oneens zijn. Medicijnen zijn geen snoepjes en dienen met de grootste zorg te worden voorgeschreven. Maar dit geldt voor alle geneesmiddelen, niet alleen voor ADHD medicatie. Daar is helemaal geen mediacircus voor nodig.
De actie van de psychiaters irriteert me. Nog niet eens zozeer vanwege de boodschap, maar vanwege de manier waarop het is gepresenteerd. De felle discussie over Ritalin, tussen voor- en tegenstanders, was net eindelijk weer een beetje gaan liggen. Maar door deze oproep barst het overal weer in volle hevigheid los. ‘Goed, dat het gebruik van cocaïne bij kinderen eindelijk aan banden wordt gelegd’, is nu een veelgehoorde opmerking op Twitter. Ouders worden weer uitgemaakt voor van alles en nog wat. Want Ritalin, dat geef je toch niet aan je kind?
Wat mensen die deze kwetsende opmerkingen maken niet weten is van hoever sommige gezinnen hebben moeten komen. Als ik naar onszelf kijk kan ik zeggen dat het een ongelofelijk zware tijd was voordat we met medicatie begonnen. We hebben werkelijk alles geprobeerd om het slikken van medicatie te voorkomen. Consequenter opvoeden, gezonde voeding, reiki. Niks mocht baten. En op het moment dat we echt niet anders meer konden en we de toenmalige kinderarts vroegen medicijnen voor te schrijven weigerde hij dit.
Mijn ervaring is dat het helemaal niet zo gemakkelijk gaat met het voorschrijven van medicatie. In ons geval kwam dit door gebrek aan kennis over ADHD van de desbetreffende kinderarts. We hebben juist moeten smeken om hulp. Op school, op de sportclub, in de buurt, overal werd ons kind uitgekotst. We zagen hem met de dag ongelukkiger worden. En dit is iets wat ik vaker hoor. In mijn omgeving wordt Ritalin dus helemaal niet snel voorgeschreven, hier gaat een lang traject aan vooraf.
De kinderpsychiaters hebben vast goede intenties. Daar twijfel ik echt geen seconde aan. Maar ik vind eigenlijk wel dat ze vooraf beter hadden moeten nadenken. Ze hadden namelijk kunnen weten dat de media er een eenzijdige draai aan zou geven en dat de discussie weer aangezwengeld zou worden. De media zullen niet positief berichten over ADHD, dat heeft de tijd ons geleerd.
Voor mij blijft dan ook de vraag wat de kinderpsychiaters precies met het statement willen bereiken. Waarom moeten ADHD en medicatie breder uitgemeten worden dan andere aandoeningen en medicijnen? Naar mijn idee moeten we altijd zorgvuldig omgaan met een patiënt. En deze zorgvuldigheid houdt soms in dat er voor medicatie wordt gekozen. Niet te veel, maar zeker ook niet te weinig. Het is jammer. Een groep kwetsbare kinderen en hun ouders, inclusief ikzelf, krijgen het nu weer onnodig zwaar te verduren. Dat was niet nodig geweest
