Laatste hoop

Er kwamen verschillende soorten medicijnen langs. Maar niks leek goed te werken. De voordelen moesten opwegen tegen de nadelen en dat bleek behoorlijk lastig te zijn. Ze hebben gewoonweg bijna allemaal bijwerkingen. Dit varieert van licht tot ernstig. Maar een middel moet nooit erger zijn dan de kwaal. Dit was het voor dochter vaak wel.

Helaas kwamen we erachter dat dochter allergisch reageert op alle stimulerende middelen. Die konden we dus van ons lijstje strepen. Ritalin, Concerta, Modafinil… ze werd er ronduit agressief van. Dit soort medicijnen zouden haar dus niet verder helpen. Maar wat dan wel? Uiteindelijk kwamen we uit op Intuniv. Dit is een middel wat heel anders werkt. En omdat er steeds minder opties open lagen, was het ook wel een beetje onze laatste hoop.

De eerste paar dagen merkten we niet veel verschil. Maar al snel kwamen de vervelende bijwerkingen weer om de hoek kijken. Deze keer in de vorm van ernstige vermoeidheid. En dan overdrijf ik niet. Dochter kon dag én nacht slapen. Waar ze ook was, ze was altijd moe. Zo erg, dat ze nog amper op haar benen kon staan. Door mijn hoofd ging nog maar één ding en dat was STOPPEN.

Dochter reageerde teleurgesteld. Ze wilde zich zo graag een keer kunnen concentreren. Al was het maar voor eventjes. Helaas was het lijstje met mogelijkheden steeds korter geworden. We werden er echt een beetje zenuwachtig van. Want stel je voor dat we geen geschikt medicijn voor dochter konden vinden? Dat er geen enkel middel was wat aan zou slaan? Hoe moest het dan?

Wat mij betreft was er zeker nog iets het proberen waard en dat was Strattera. Zelf gebruik ik het al enkele jaren en ik ben er zeer tevreden over. Het onrustige gevoel is bij mij grotendeels verdwenen. Omdat dit middel minder sterk op de concentratie zou werken, kozen we het niet direct uit. Maar toen ik het uiteindelijk aan de kinderarts voorstelde, stemde hij er gelukkig wel mee in.

Vol goede moed ging dochter ermee starten. Steeds hield ik haar voor dat ze er vooral in moest blijven geloven. Dit moest gewoon een succes worden. Ze bouwde het langzaam op en de bijwerkingen bleven zowaar uit. Ze werd er niet ziek van, zoals ik destijds. Wat was dit goed. En haar stemming was ook opperbest. Heerlijk stabiel. Nu die concentratie nog. Dan was het pas echt feest.

Inmiddels zijn we een paar weken verder. Het gaat uitstekend met dochter. Er zijn soms zelfs momenten dat ze weer bezig kan zijn met school. Ze kan haar aandacht er beter bijhouden. Was eerst de Intuniv onze laatste hoop, nu is dat Strattera. Kennelijk hebben we dezelfde genen. Dit medicijn geeft rust en dat is echt ontzettend fijn.