Het is bijna kerst, maar het lukt me nog niet echt om op de rem te gaan staan, gas terug te nemen en een soort van kerstgevoel te krijgen. En ik vind het al helemaal een vreemd idee dat het oude jaar bijna voorbij is en we met frisse moed bijna het nieuwe jaar in zullen gaan.
2013 was voor mij een bewogen jaar. Vorig jaar, om deze tijd, schreef ik in mijn column dat het mij raakte dat er over de diagnose ADHD zoveel werd gediscussieerd en dat ADHD hierdoor heel veel negatieve aandacht kreeg. Ook schreef ik dat ik vond dat het anders moest en dat we daar samen onze schouders onder moesten zetten. En dat lukte, want we hebben in het afgelopen jaar belangrijke stappen voorwaarts gemaakt.
Samen met een geweldig team maakte ik de SUZAN!¡; een lifestylemagazine over ADHD. Niet alleen voor mensen die het hebben, maar ook voor de buurman en de buurvrouw die ADHD afdoen als een modegril en voor alle andere mensen die er iets van vinden, er een mening over hebben, zonder goed te kunnen onderbouwen waarom. In de hoop dat het debat over ADHD iets minder gekleurd zou worden door ongenuanceerde en tendentieuze berichten. Maar ook in de hoop dat mensen eens stil zouden staan bij de problemen die mensen met ADHD in het (dagelijkse) leven kunnen ondervinden.
We hebben met het magazine natuurlijk niet alle problemen opgelost en kritiek en onbegrip zullen er altijd blijven. Maar we hebben wel een bijdrage geleverd om het eenzijdige beeld, dat mensen over ADHD hebben, iets genuanceerder te maken. Hierdoor zullen meer mensen, ook degenen die zelf niet vastlopen, wat minder makkelijk hun schouders ophalen over mensen met ADHD en zich wat meer bekommeren om elkaar. Dit omdat we hebben laten zien dat mensen met ADHD geen aanstellers zijn die alleen maar voor gemakzuchtige oplossingen kiezen.
Omdat ADHD niet kan en niet weggezet mag worden als een modeverschijnsel schreven Sandra Kooij en ik in 2013 ook Hyper Sapiens; een positief en realistisch boek over hypermensen. Mensen met ADHD zijn gewoon oké, maar hebben ook vaak last van de symptomen. Dit kan het leven voor de mensen die ADHD hebben soms behoorlijk moeilijk en lastig maken. Goede diagnostiek en behandeling dragen bij aan een betere levenskwaliteit en het is belangrijk om hier bij stil (te blijven) staan.
Verschillen in inzichten tussen mensen over ADHD zullen er altijd blijven, maar 2013 was wel hét jaar waarin ADHD op een correctere en positievere manier op de kaart werd gezet. Tegenover alle ongenuanceerde en polariserende artikelen, columns en blogs staan nu onder andere een veelzijdig magazine en een positief en realistisch boek. Dat is winst, want hierdoor zullen de debatten over ADHD hopelijk constructiever worden. Dit doet de beeldvorming omtrent ADHD recht en maakt de toekomst voor mensen met ADHD beter.
In 2014 zullen we op de ingeslagen weg verdergaan. Kennis en ervaring blijven delen. We zijn nu bezig met het maken van het tweede magazine, dat verschijnt in april. En wie weet, komt er ook wel weer een boek. Dit in de overtuiging dat door respect te hebben voor elkaars opvattingen en standpunten, maar ook door bereid te zijn om naar elkaar te luisteren en om verschillen te overbruggen, de wereld een stukje mooier wordt. Dat dit echt zo is hebben we het afgelopen jaar bewezen. En de gedachte dat ik hieraan een heel klein steentje heb bij kunnen dragen, ja die gedachte, maakt mij een gelukkig mens.
