Dochterlief is zeven en van de sterke verhalen. Ze vertelt dan: “Later word ik net zo rijk en gierig als Oom Dagobert. Dan verdien ik gewoon mijn eerste geluksdubbeltje en hoef ik nooit meer te werken. Dan kan ik gaan zwemmen in mijn geld, hoef ik geen belasting te betalen en woon ik in een hele grote villa. Met een butler natuurlijk. Want de butler moet met muntenpoets mijn munten poetsen.”
Deze verhalen van dochter vind ik briljant. Ze zijn namelijk heerlijk onwaarschijnlijk en ongeloofwaardig en daarom grappig en ontroerend. Want als ik aan dochter vraag hoe ze het eerste geluksdubbeltje denkt te gaan verdienen, zegt ze doodleuk: “Dat weet ik niet. Daar kan ik pas antwoord op geven als ik acht ben, mama.”
Zo anders is het met broodje aap verhalen. Deze onzinnige verhalen zijn inhoudelijk ook onwaarschijnlijk en ongeloofwaardig, maar hebben niets te maken met kinderlijke fantasie en onschuld. Deze verhalen worden namelijk moedwillig door grote mensen verzonnen en de wereld in geholpen om leed te veroorzaken. Broodje aap verhalen verspreiden zich altijd als een lopend vuurtje en daarom zullen mensen deze onzin ook vanzelf snel echt gaan geloven. Zelfs als deze verhalen wetenschappelijk worden ontkracht. Zo werkt dat.
Ook over ADHD zijn er helaas veel broodje aap verhalen bedacht. Door middel van sensationele en bizarre uitspraken en door het verspreiden van pseudowetenschap wordt er ingespeeld op de angsten en vooroordelen van mensen. En dat is heel triest en gevaarlijk. Want de vooroordelen over ADHD die door deze verhalen ontstaan, veroorzaken meningen die niet zijn gebaseerd op feiten. Mensen zullen hierdoor niet uitzoeken hoe dingen werkelijk in elkaar zitten en mogelijk van behandeling afzien.
Zo circuleert bijvoorbeeld het verhaal dat discipline en opvoeding bij ADHD veel beter werken dan pillen. Met andere woorden; je bent een slechte ouder als je pillen geeft aan je kind. Of; ADHD bestaat niet en wordt veroorzaakt door gebrek aan discipline en opvoeding.
Deze onzinnige uitspraak is gebaseerd op gebakken lucht en even waar als de opmerking dat de aarde vierkant is. Want je bent helemaal geen waardeloze ouder als je pillen geeft aan je kind. En ADHD wordt natuurlijk ook niet veroorzaakt door gebrek aan discipline en opvoeding. ADHD is een neurobiologische, erfelijke stoornis. En als ADHD niet wordt behandeld kan er zelfs heel veel onnodige gevolgschade bijkomen.
De broodje aap verhalen over ADHD kunnen dus negatieve gevolgen hebben, omdat de vooroordelen die hierdoor ontstaan niet overeenkomen met de werkelijkheid. En daarbij maakt iemand zich, door mensen met ADHD op basis van vooroordelen te behandelen en achter te stellen, ook nog eens schuldig aan discriminatie. Want discriminatie is simpelweg een uiting van onverdraagzaamheid, waarbij vooroordelen worden omgezet in daden.
Mensen die stellen dat ADHD een modeverschijnsel is en spreken van overbodige medicalisering hebben bovendien een dubbele moraal en meten met twee maten. Want dan moeten ze iemand met slechte ogen ook geen bril geven. Iemand die niet goed kan horen geen gehoorapparaat
en iemand die niet kan lopen geen rolstoel. Dan moet niemand zeuren en gewoon overal aan meedoen. En wel een beetje snel graag, want dat hoort zo.
Deze simpele manier van redeneren is natuurlijk ongelofelijk kortzichtig en dom. Want zelfs met een heel klein beetje logica zou je kunnen weten dat het in de praktijk niet zo werkt. En dat het hypocriet is om jezelf meer levenskwaliteit en geluk te gunnen dan een ander.
En daarom moeten de broodje aap verhalen over ADHD de wereld uit. Maar de vooroordelen over ADHD zijn hardnekkig en daarom is het lastig om van deze vooroordelen af te komen. Maar onmogelijk is het niet. We moeten gewoon niet langer recht praten wat krom is en de behandeling van ADHD overlaten aan deskundigen. En dat zijn mensen die helemaal niet houden van broodjes aap, maar mensen die houden van broodjes gezond verstand.
