Volgens Tweede Kamerlid Lea Bouwmeester (PvdA) bestaat er veel onduidelijkheid over ADHD en is het niet duidelijk of kinderen na het stellen van de diagnose goede hulp krijgen. Volgens Bouwmeester is er meer aandacht voor medicatie en minder voor behandeling. Medicatie geeft volgens Bouwmeester bijwerkingen als psychoses, paniekaanvallen, depressies, groeiproblemen, vermoeidheid, slapeloosheid en verminderde eetlust. Bouwmeester snapt niet waarom er weinig aandacht is voor het verbeteren van de behandeling, want van behandeling wordt iemand beter en van medicijnen alleen niet.
Dit alles was voor Bouwmeester reden genoeg om met deskundigen te gaan praten over ADHD tijdens een hoorzitting in de Tweede Kamer.
De ontevreden psycholoog Laura Batstra was ook uitgenodigd. Het levensdoel van deze mevrouw is heel hard en vaak roepen dat medicatie wordt gegeven uit gemakzucht.
De oorzaak van het label ADHD ligt volgens Batstra in de omgeving. Het overgrote deel van de
ADHD diagnoses wordt volgens Batstra onterecht gesteld en medicatie is niets anders dan symptoombestrijding. Volgens Batstra stoppen we jarenlang stimulantia in een kinderbrein, dat in ontwikkeling is, zonder te weten welke schade daardoor wordt toegebracht op de korte en lange termijn.
Bouwmeester en Batstra maken echter een denkfout. Medicatie is namelijk ook behandeling. Hiermee bestrijden we inderdaad de symptomen. Dat doet men ook bij diabetes. Door insuline te spuiten gaat de suikerspiegel naar beneden. De ziekte gaat niet over, maar de patiënt wordt wel blijer, vanwege de verhoogde levenskwaliteit. Iemand met slechte ogen zet een bril op met de juiste sterkte en kan beter lezen. Insuline, een bril of Ritalin zijn niet slecht, maar zorgen er voor dat het leven leuker wordt.
In de media en nu ook door de politiek wordt gesteld dat ouders hun kinderen veel te makkelijk pillen geven met vreselijke bijwerkingen, zonder open te staan voor alternatieven.
Dit beeld klopt niet. De medicatie geeft helemaal niet veel bijwerkingen, maar moet goed worden ingesteld. Kinderen worden geen psychotische zombies door het geven van Ritalin.
Dit is stemmingsmakerij.
Ouders worden dus voortdurend geconfronteerd met onjuiste informatie. Voor mij was dit reden genoeg om deel te nemen aan de tweede gespreksronde, met ervaringsdeskundigen, bij Bouwmeester in de Tweede Kamer.
Ik wilde het hebben over de kennis en expertise op scholen en opleidingen. Over de expertise wat betreft medicatie en doseringen. Over de starre voorschriften, over de medicatievergoedingen en over het beeld van ADHD in de media en in de politiek, omdat dit een scheve versie is van de werkelijkheid.
Maar tijdens deze tweede hoorzitting bleek wéér dat Bouwmeester hoort wat ze wil horen en ziet wat ze wil zien. Bouwmeester vond de theorie van de kruidenvrouwtjes veel interessanter dan mijn gesprekspunten. Er werd gesproken over hoogbegaafdheid en over neurofeedback, maar niet over ADHD.
Moraal van het verhaal is dat ADHD geen onderwerp van discussie hoort te zijn in de politiek.
Nu dit wel het geval is, is het zaak voor Bouwmeester om eerst kennis op te doen over ADHD
en om daarna de bestaande beelden recht te trekken. Dit om te voorkomen dat mensen door het geven van onjuiste informatie van hulp en behandeling af zullen zien.
Deskundigen als Sandra Kooij en Rob Pereira hebben tijdens de eerste hoorzitting veel verstandige dingen gezegd. Ik adviseer Bouwmeester om deze uitspraken ter harte te nemen!
